Ja i mój mały, wredny terrierek

Moje ambitne marzenie tego tygodnia- zrobienie ze szczura maniaka piłeczkowego- legło w gruzach. Czemu? ano pańci się musiało zachorować, a że w domu SAM przynosi piłeczki do porzucania i SAM je oddaje (tak tak, z własnej nieprzymuszonej woli! ), bosko się szarpie i puszcza, swoje ambicje musiałam przenieść na coś innego. Gdy już miałam siłę podnieść tyłek z łóżka padło na slalom tyłem między nogami i wskakiwanie na stopy. O ile te drugie idzie całkiem- całkiem, szczurzy przestał się bać wskakiwania! (szkoda tylko, że wylądować jak normalny pies nie umie...), o tyle slalom to istna masakra. Kółeczka tyłem dookoła nóg zaczynając od lewej nogi umiemy od dawna i bardzo fajnie to wygląda, ale od prawej nogi ciągle nie wychodzi... mam nadzieję, że jutro uda się skończyć bo doprowadza mnie to do szału : P
ja chcę już cały slalom!


i zdychający, łóżkowy Szczur